Siergiej Prokudin-Gorski na początku XX wieku przejechał koleją niemalże całą carską Rosję. Był pionierem kolorowej fotografii - skonstruował własny aparat, który umożliwił mu w czasach czarno-białych zdjęć pokazać coś zupełnie nowego. Każde zdjęcie składa się z trzech: czerwonej, niebieskiej i zielonej, które nałożone razem dają pełną paletę barw. Dzięki temu możemy podziwiać jak ponad 100 lat temu wyglądał świat w kolorze.
Trzy pokolenia, Kałganow z synem i wnuczką, 1910 rok. Prokudin-Gorski sportretował mieszkańców Złatoust - syn i wnuczka Kałganowa byli zatrudnieni w lokalnej fabryce broni. Dziadek Kałganow ubrany jest w tradycyjny dla regionu strój, jednak młodsze pokolenia były już mniej konserwatywne. Zarówno syn jak i wnuczka ubrani i uczesani są w stylu zachodnim
Zdjęcie przedstawia niewielką, rodzinną kopalnię żelaza. Ural to pasmo górskie bogate w złoża żelaza. Ta rodzinna kopalnia znajdowała się niedaleko Jekaterynburga
Sprzedawca tkanin z Samarkandy pokazuje swoje towary - wielobarwnie jedwabie, bawełnę, tkaniny wełniane i tradycyjne dywany. Pod sufitem ma zawieszoną stronę Koranu
Sprzedawca melonów z Samarkandy, ubrany w tradycyjny strój z Azji Centralnej. Melony pochodzą z okolicznych upraw
Grupa kobiet na polu herbaty. Produkin-Gorski opisał je jako Greczynki i zapewne nie minął się z prawdą. Zdjęcie zrobiono na wschodnim wybrzeżu Morza Czarnego. To tereny dzisiejszej Ukrainy, ale niegdyś należały do Imperium. Grecka mniejszość mieszka tam od wielu wieków - prawdopodobnie nawet od czasów Bizancjum
Pomiędzy Czelabińskiem a Jekaterynburgiem znajduje się Kasli. Tereny te są bogate w żelazo, dlatego też w Kasli w 1747 roku wybudowano kuźnie i huty. Produkowano tu żelazo wysokiej jakości a w Kasli zatrudnienie znaleźli wysoko wykwalifikowani robotnicy - tacy jak ten uwieczniony na zdjęciu z 1910 roku
Tutaj ważono herbatę, pochodzącą z rejonu wybrzeża Morza Czarnego. Z Czakwy herbata wysyłana była na teren całego Imperium
Na drezynie siedzi sam Prokudin-Gorski. Pojazd umieszczono na trasie z Pietrozawodska do Murmańska, zaś zdjęcie zrobiono w 1915 roku. Już wtedy widać było inną szerokość torów niż ta, do której jesteśmy przyzwyczajeni w Europie
Więzienie (zindan) i jego lokatorzy, wyglądający zza zamknięcia. Pilnuje ich strażnik ze strzelbą, w mundurze. Zdjęcie zrobiono w 1905 roku, w Centralnej Azji
Żydowskie dzieci z nauczycielem. Samarkanda była przez wiele wieków centrum Jedwabnego Szlaku - centrum handlowym, naukowym i duchowym, zamieszkałym przez bardzo zróżnicowane nacje - Tadżyków, Persów, Uzbeków, Arabów, Żydów i Rosjan. Od XIX wieku znajdowała się pod panowaniem rosyjskim, ale zachowała swoją różnorodność, co udało się uchwycić Prokudinowi-Gorskiemu na zdjęciu
Mężczyzna z wielbłądem, na którym umieścił worki - prawdopodobnie z ziarnem lub bawełną, 1905 rok, Azja Centralna. Wielbłądy były najpopularniejszym środkiem transportu w tym rejonie dla jedzenia i surowców, nawet kiedy powstawała już kolej
Isfandiyar Jurji Bahadur, przedostatni chan Chiwy (obecnie część Uzbekistanu), 1910-1915 rok
Przędzalnia, prawdopodobnie w Taszkiencie, 1905 rok
''We Włoszech'', 1905-1915
Mężczyzna pozbawia kory drewno, Centralna Azja, 1905 rok
Mężczyzna w mundurze, w tle jurta, 1905 rok
Dwóch mężczyzn na dywanie, 1905 rok, Centralna Azja
Więźniowie w kajdanach, 1905-1915 rok
Mnisi sadzą ziemniaki, klasztor Getsemani, 1910 rok
Uczniowie z książkami, siedzący w meczecie, 1905 rok, Samarkanda
Siedzący na dywanie, w tle rozwieszone tradycyjne tkaniny, 1905 rok
Mieszkańcy Dagestanu
Grupa 11 osób, dzieci i dorosłych, siedzących na dywanie przed jurtą, 1905 rok, Azja Centralna
Sprzedawcy chleba, 1905-1915 rok
Żniwa, 1909 rok