Zacznij od eksperymentu. Skoro patrzysz już na jasny ekran, to wystarczy, że zmrużysz mocno oczy. Czy widzisz, że coś pływa ci przed oczami? Jeśli nie jesteś pewny, poruszaj trochę okiem patrząc na boki.
Bardzo prawdopodobne, że zobaczysz delikatne kształty - kropki, linie, nitki, grudki. Charakterystyczne jest to, że podążają za ruchem gałki ocznej z minimalnym opóźnieniem, a gdy wpatrujesz się nieruchomo w jeden punkt, powoli opadają.
Te kształty to tak zwane męty ciała szklistego. Są drobinami unoszącymi się wewnątrz gałki ocznej, w wypełniającej ją galaretowatej, przezroczystej substancji. Zwykle nie zauważamy ich, stają się widoczne albo wtedy, gdy są wyjątkowo duże albo gdy wpatrujemy się w jasną, jednolitą powierzchnię.
Męty ciała szklistego nie są groźne, nie wpływają na ostrość wzroku. W umiarkowanym stopniu występują u bardzo wielu ludzi, a niepokoić się nimi należy tylko wtedy, gdy gwałtownie zwiększy się ich ilość lub gdy przeszkadzają w widzeniu. Usunąć je można przy pomocy kropli do oczu, a w poważniejszych przypadkach - zabiegu chirurgicznego lub terapii laserem.
Skąd się biorą męty ciała szklistego?
Źródeł jest kilka. Pierwszym powodem mogą być zmiany zachodzące w samym ciele szklistym. Choć w 99 procentach składa się ono z wody, to jest też tam kolagen, który tworzy sieć utrzymującą cząsteczki wody. Drobiny kolagenu mogą się zlepiać w pływające męty.
Mogą też powstawać po urazach czy w wyniku zmian cukrzycowych. Wtedy należy skonsultować się z lekarzem.
Jeśli widzisz je od zawsze, to prawdopodobnie są pozostałością tętnicy hialinowej - naczynia krwionośnego, które w życiu płodowym przebija gałkę oczną odżywiając rozwijającą się soczewkę. Potem tętnica zanika, jednak czasami pozostają po niej resztki unoszące się wewnątrz oka.
Właśnie takie „wrodzone” męty są często obserwowane przez dzieci. Wiele z nich uważa wtedy, że z jakiegoś powodu widzi bakterie.
