100 lat temu architekt Walter Gropius założył Bauhaus - instytucję powołaną z połączenia Akademii Sztuk Pięknych i Szkoły Rzemiosł Artystycznych. Była to pierwsza szkoła, która dążyła do połączenia techniki ze sztuką. Doprowadziło to do wprowadzenia nowego podejścia, które rozwinęło wzornictwo przemysłowe.
Ruch artystyczny Bauhaus. 100. rocznica powstania Bauhausu - wyjątkowa grafika Google Doodle
Rewolucja przemysłowa, która rozwijała się w Europie od końca XIX wieku wprowadziła wiele zmian w życiu ludzi. Pojawiła się konieczność uprzemysłowienia i umasowienia produkcji mebli czy dekoracji. Przeciwstawiali się temu zwłaszcza przedstawiciele cechów rzemieślniczych, którzy nie chcieli standaryzacji produktów. Tym problemem postanowiła zająć się szkoła Bauhausu, która chciała połączenia wartości technicznych i estetycznych form przestrzennych. Ruch ten wpłynął też na rozwój architektury modernistycznej.
Zgodnie z założeniami szkoły funkcjonalność przedmiotów miała zostać oparta na przesłankach mechanicznych i psychologicznych używających ich ludzi. Zakładano, że przestrzeń ma wpływ na samopoczucie i działanie człowieka, dlatego rolą architektów jest "zaprojektowanie" życia społecznego poprzez dostosowanie architektury do potrzeb ludzi, krajobrazu, przyrody, zwyczajów, kultury danego miejsca i techniki. Były to projekty przemysłowe, masowe - nie luksusowe. Artyści mieli połączyć swoje siły tak, by wspólnie wykreować funkcjonalną przestrzeń. Studenci Bauhausu uczyli się m.in. drukowania, metalurgii, stolarki, tkactwa, fotografii, scenografii, introligatorstwa, garncarstwa, architektury, koordynacji, projektowania ekspozycji, tworzenia witraży oraz fresków.
Niektóre z budynków zaprojektowanych zgodnie ze szkołą Bauhausu znajdują się na liście światowego dziedzictwa UNESCO. Są to pierwsza siedziba Bauhausu w Weimarze, eksperymentalny dom "Haus am Horn" w Weimarze, a także zespół budynków drugiej siedziby Bauhausu oraz domy mistrzów w Dessau.
