Więcej podobnych artykułów przeczytasz na stronie głównej Gazeta.pl
Opodatkowanie dotyczące darowizn nie jest zbyt skomplikowane. Przede wszystkim musisz pamiętać o zasadzie "im droższy prezent, tym większą kwotę należy odprowadzić". Kary za brak udokumentowania darowizny mogą wynosić nawet do 20% jej wartości. Warto jednak wiedzieć, że jedna grupa podatkowa nie musi wcale ich odprowadzać. Jak sprawdzić, czy do niej należymy?
Podatek od darowizny — kogo dotyczy i jak go rozliczyć?
Podatek od darowizny dzieli się na trzy grupy, zależne od wartości prezentu.
- I grupa podatkowa (teściowie, zięć, synowa) - 9637 zł
- II grupa podatkowa (członkowie dalszej rodziny, czyli ciotki i wujkowie) - 7276 zł
- III grupa podatkowa (najdalsi członkowie rodziny i osoby niespokrewnione) - 4902 zł.
Z tego powodu, przyjmujący darowiznę powinni zawsze wiedzieć, ile kosztują otrzymane przez nich prezenty. Fiskus nie musi zostać zawiadomiony o podarkach poniżej minimalnej wartości. Pamiętaj, jednak, że wszystkie darowizny otrzymywane od tej samej osoby sumują się do 5 lat wstecz.
Te osoby nie muszą odprowadzać podatku od darowizny. Wartość prezentu nie gra roli
Osoby, których nie dotyczy odprowadzanie podatku od darowizny, jest tak zwana zerowa grupa podatkowa. Należą do niej małżonka, zstępni (syn, córka, wnuki, prawnuki), wstępni (matka, ojciec, dziadkowie), pasierbowie, rodzeństwo, a także macocha bądź ojczym. Nie oznacza to jednak, że prezenty otrzymane od tych osób nie podlegają żadnym regulacjom. Aby nie odprowadzać podatku od wartości darowizny, należy najpierw wypełnić odpowiedni formularz i w ciągu 6 miesięcy od jej otrzymania poinformować urząd skarbowy. Dopiero po tym, bliscy zostaną zwolnieni z obowiązku uiszczenia opłat.
