Imieniny Barbary są kilka razy w roku, jednak te, które przypadają w grudniu, są najhuczniej obchodzone. Wynika to oczywiście z organizowanej w tym dniu Barbórki, czyli najważniejszego święta górników. Należy jednak pamiętać, że tego dnia ważne są także wszystkie osoby, które są związane z wydobywaniem paliw kopalnych, nie tylko ci, którzy pracują pod ziemią. Najhuczniejsze obchody są organizowane w rejonach górniczych, a więc m.in. na Śląsku.
Więcej podobnych artykułów można znaleźć na naszej stronie głównej Gazeta.pl
Od czasów średniowiecza w obrzędach ludowych 4 grudnia organizowano wróżby, w czasie których starano się przewidzieć pogodę na nadchodzący rok. W Polsce obchody Barbórki sięgają XVIII wieku. W tym czasie święto miało charakter głównie religijny. Odbywała się msza święta (najczęściej na terenie kopalni), a także marsze ulicami miast i wsi. Mimo że pierwotnie Barbórka była świętem wyłącznie religijnym, w Polsce z czasem stała się świecką tradycją, głównie za sprawą władzy w PRL-u. Wtedy także 4 grudnia ogłoszono Dniem Górnika.
Tradycyjne, a więc religijne świętowanie Barbórki, przetrwały do dzisiaj. Podobnie jak to było w XVIII wieku, obchody rozpoczynają się uroczystym nabożeństwem. Po nim następuje przemarsz orkiestry górniczej przez rejony miast, czy wsi, w których mieszkają górnicy. Organizuje się także akademie, czy koncerty. Dodatkową atrakcją są karczmy piwne, które wprowadzono w latach 80. XX wieku. Wstęp do nich mają tylko mężczyźni, obowiązkowo w strojach górniczych.
Mimo że Święta Barbara jest również patronką m.in. rybaków i więźniów, to jednak najbardziej jest kojarzona z górnikami. Według legendy Barbara z Nikomedii prawdopodobnie żyła na przełomie III i IV wieku. Była poganką, jednak z czasem została chrześcijanką. W wyniku sprzeciwu ojca do przyjęcia religii, a także odmowy wyrzeczenia wiary, została stracona. Święta Barbara jest patronką dobrej śmierci i trudnej pracy, zwłaszcza górników.