Zamiokulkas to wieloletnia roślina zielna z rodziny Araceae, która na przełomie XX i XXI wieku stała się popularną rośliną doniczkową. Zwykle dorasta do około 1 m wysokości.
Więcej podobnych artykułów przeczytasz na stronie głównej Gazeta.pl
Roślina wytwarza krótkie zdrewniałe kłącza o średnicy do 4 cm. Zamiokulkasy składają się z wielu wypukłych liści. Podłużne, ciemnozielone, skórzaste, pogrubione pojedyncze liście do 10 cm długości. Roślina charakteryzuje się mięsistymi ogonkami, które zwężają się ku górze. Zamiokulki do uprawy ogólnej wprowadziła firma Holland Horticultural w 1996 roku. Szybko zyskały one popularność ze względu na dużą tolerancję na niekorzystne warunki i ogromną tolerancję błędów w uprawie.
Zamiokulkasy uprawiane w mieszkaniach rzadko kwitną. W sprzyjających warunkach roślina wytwarza kremowe, białe i zielone kłosy na krótkich gałęziach o długości do 20 cm. Każdy kwiatostan składa się z kwiatów męskich i żeńskich. Po kwitnieniu pojawia się eliptyczny owocostan składający się z kulistych spłaszczonych białych jagód o średnicy około 1 cm.
Zamiokulkas jest to gatunek niezwykle ciepłolubny, który wymaga stosunkowo wysokich temperatur. Latem powinno być około 25 stopni C, a zimą około 18-20 stopni C. Niższe temperatury w zimie mogą spowodować opadanie liści i przejście w stan spoczynku, natomiast temperatury poniżej 5 stopni C mogą spowodować śmierć całej rośliny. Dlatego bezwzględnie należy unikać przeciągów, które zimą mogą być zabójcze dla roślin.