Program Mama 4+ funkcjonuje w Polsce od kilku lat. W latach 2019-2021 przeznaczono około 2,4 mld złotych na świadczenia z tego programu. Kto może ubiegać się o dodatkowe pieniądze i jakie warunki trzeba spełnić?
Zainteresował Cię ten artykuł? Więcej podobnych artykułów przeczytasz na stronie głównej Gazeta.pl
Program Mama 4+. Kogo dotyczy i na czym polega?
Mama 4+ to rządowy program, wspierający osoby, które w przeszłości zdecydowały się na odejście z rynku pracy, ponieważ mają pod opieką przynajmniej czwórkę dzieci. Takim osobom zazwyczaj nie przysługuje prawo do emerytury lub ich emerytura będzie mniejsza niż najniższa stawka. Zazwyczaj w pierwszej kolejności świadczenia są przyznawane matce, natomiast po śmierci matki — ojcu. Świadczenie Mama 4+ ma charakter uzupełniający. To oznacza, że matki (lub ojcowie) otrzymają tyle pieniędzy, o ile przysługująca ich emerytura różni się od emerytury minimalnej w danym roku.
Ile wynosi Mama 4+? W 2023 świadczenie wzrosło
Program został stworzony z myślą o osobach, które nie dostaną najniższej emerytury, ponieważ zrezygnowały z pracy. Z tego powodu wysokość świadczenia będzie wynosić tyle, by łącznie z pieniędzmi, które przysługują danej osobie za staż pracy uzyskać równowartość minimalnej emerytury. Przykładowo w 2023 roku najniższa emerytura wynosi 1588,44 zł brutto. Jeśli ktoś otrzymuje tylko 1000 zł za przepracowane lata, to jego świadczenie z programu Mama 4+ będzie wynosić 588,44 zł.
Matczyna emerytura: dla kogo? Jakie warunki trzeba spełnić, by otrzymać świadczenie?
Aby skorzystać ze świadczeń, należy spełnić kilka warunków. Możesz z niego skorzystać, jeśli jesteś:
- matką, która ukończyła 60 lat i zrezygnowała z pracy, by wychować przynajmniej czwórkę dzieci
- ojcem, który ukończył 65 lat i wychowywał przynajmniej czwórkę dzieci, ponieważ matka zmarła, odeszła lub nie zajmowała się nimi przez długi czas
Podsumowując: w przypadku kobiet należy ukończyć wiek emerytalny, urodzić minimum 4 dzieci i pobierać emeryturę niższą, niż obowiązująca najniższa w danym roku kalendarzowym.
Warunek wychowania dotyczy dzieci własnych, dzieci współmałżonka, przysposobionych lub dzieci wziętych pod piekę w ramach pełnienia funkcji opiekuna zastępczego. Co więcej, aby ubiegać się o świadczenia, trzeba mieszkać w Polsce od co najmniej 10 lat, mieć polskie obywatelstwo, obywatelstwo jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej lub Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) wraz z prawem do stałego pobytu w Polsce. Cudzoziemiec powinien mieć zalegalizowany stały pobyt.
