Więcej podobnych artykułów przeczytasz na stronie głównej Gazeta.pl
Większość z nas pewnie wie, że górskie szlaki oznaczone są poszczególnymi kolorami. Czym jednak różni się trasa czerwona od niebieskiej? Do dziś wiele osób nie zdaje sobie sprawy, że barwy tych znaków wcale nie określają stopnia trudności ścieżki.
W Polsce znajduje się aż 63 tys. szlaków turystycznych. Zaliczają się do nich zarówno piesze trasy, jak i rowerowe, konne, czy kajakowe. Ścieżki tego typu są szczególnie ważne w parkach narodowych i krajobrazów. Zwykle oznaczone w ten sposób drogi, to jedyne trakty dostępne dla zwiedzających. Co jednak oznaczają ich kolory?
Pamiętaj, że oznaczenia, które znajdziemy na szlakach turystycznych, nie informują o tym samym co podobne znaki na trasach narciarskich. Fani szusowania pewnie doskonale wiedzą, że odcień tych symboli dotyczy stopnia trudności konkretnej drogi. Zjazdy o czarnym kolorze są przeznaczone wyłącznie dla doświadczonych entuzjastów tego sportu. Niebieskie i czerwone są z kolei idealne dla średniozaawansowanych. Najprostsze natomiast są trasy zielone. W przypadku górskich szlaków odcienie znaków nie dotyczą trudności danej ścieżki.
W przypadku tras turystycznych kolor oznakowania świadczy o atrakcyjności danej ścieżki. Czerwone szlaki to główne drogi, które są najatrakcyjniejsze dla odwiedzających. Zapewniają wędrowcom najlepsze widoki i atrakcje. Niebieskim odcieniem określa się natomiast trakty dalekobieżne. Tym samym zapowiadają długą podróż, z ciekawymi krajobrazami w tle. Zielone trasy są z kolei zdecydowanie krótsze i przeważnie prowadzą do atrakcyjnego miejsca (np. ciekawego punktu widokowego), które warto odwiedzić. Zarówno żółte, jak i czarne ścieżki to tzw. łączniki. Ich zadaniem jest poprowadzenie turystów do traktu w innym kolorze. Różni je natomiast długość drogi. Czarne szlaki są zdecydowanie krótsze.