Jezioro Aralskie, znane również jako Morze Aralskie, ze względu na swoją dużą powierzchnię, 50 lat temu (1960 rok) miało powierzchnię blisko 68 500 kilometrów kwadratowych i objętość 1093 kilometrów kwadratowych.
Zainteresował Cię ten artykuł? Więcej podobnych artykułów przeczytasz na stronie głównej Gazeta.pl
Skąd więc wraki statków na środku pustyni? Jak doszło do zniknięcia Jeziora Aralskiego, czwartego co do wielkości jeziora na Ziemi?
Cmentarze statków w Uzbekistanie to jedna z głównych atrakcji tego kraju. Każdy odwiedzający Uzbekistan z pewnością chce dotrzeć do tego tajemniczego zakątka ziemi i zrobić sobie zdjęcia na tle malowniczych rdzewiejących wraków statków na pustyni. Taka wizyta pozwala uświadomić sobie, jak bardzo człowiek oddziałuje na środowisko i jak wiele zależy od jednej złej decyzji.
Jezioro Aralskie jest zbiornikiem nieodpływowym. Zniknęło z powierzchni ziemi w wyniku działalności człowieka. Zamiast tego istnieją obecnie cztery odrębne zbiorniki: Jezioro Północnoaralskie, jezioro (dawna zatoka) Tuszczybas, oraz basen południowo-zachodni i południowo-wschodni.
W latach 60. XX wieku zbiornik był czwartym co do wielkości jeziorem na Ziemi pod względem powierzchni, zajmując ponad 68 000 metrów kwadratowych. kilometrów kwadratowych. W latach 30. ówczesne władze zdecydowały się na masowe sadzenie bawełny w Uzbekistanie, Turkmenistanie i Kazachstanie. Bawełna wymaga dużo wody, którą zaczęto czerpać na ogromną skalę, doprowadzając do jednej z największych katastrof ekologicznych w historii Ziemi.