Grubosz jajowaty to sukulent pochodzący z Afryki Południowej. Wyglądem przypomina nieco drzewko bonsai. Cechą charakterystyczną grubosza są grube łodygi i liście o intensywnym, nasyconym kolorze. Przy dobrej pielęgnacji w warunkach domowych może osiągnąć nawet do 1 metra wysokości, choć należy mieć na uwadze, że roślina ta rośnie bardzo wolno.
Interesuje cię uprawa roślin? Więcej podobnych artykułów przeczytasz na stronie głównej Gazeta.pl.
Grubosz na całym świecie ma kilkaset różnych gatunków, ale jednymi z najczęściej spotykanych są grubosz jajowaty i grubosz drzewiasty. Odmiany te są bardzo podobne, a różnią się przede wszystkim liśćmi. Liście grubosza drzewiastego są bardziej okrągłe, a ich kolor jest bardziej zbliżony do szarego lub niebieskawej zieleni, czasami z czerwoną obwódką. Co więcej, grubosz jajowaty kwitnie na przełomie zimy i wiosny, a drzewiasty na przełomie maja i czerwca. Niestety, grubosze doniczkowe kwitną niezwykle rzadko.
Grubosz jajowaty uwielbia światło i będzie doskonale czuł się na parapecie, nawet w bezpośrednim nasłonecznieniu. Jako sukulent nie wymaga częstego podlewania, raz na 2 tygodnie powinno być wystarczająco. Lepiej jest go podlać rzadziej, a obficie, wylewając później nadmiar wody z podstawki. Warto również zadbać o to, aby doniczka miała dobry drenaż na około 2-3 cm.
Drzewko szczęścia jest z zasady bardzo odporne i rzadko choruje. Czasami jednak możemy zauważyć u grubosza opadające liście. Jedną z najczęstszych przyczyn tego objawu jest brak wystarczającej ilości światła. Zmiana stanowiska rośliny na bardziej nasłonecznione powinna być wystarczająca, choć grubosz będzie potrzebować kilku miesięcy na pełną regenerację. Przyczyną gubienia liści może być też przelanie lub przesuszenie. W pierwszym przypadku należy pozostawić roślinę do całkowitego wyschnięcia ziemi. Przesuszonego grubsza należy włożyć wraz z doniczką do pojemnika z wodą na 30 minut, a po wyjęciu zlać nadmiar wody z podstawki.