Podkarpacie jest miejscem, gdzie od wieków przecinają się ścieżki ludności o odmiennych wyznaniach — prawosławnego, grekokatolickiego i rzymskokatolickiego. Znalazło to odzwierciedlenie w architekturze regionu, jednym z charakterystycznych elementów stały się cerkwie. Historia nie była łaskawa dla Podkarpacia. II wojna światowa, zmiana granic i akcja "Wisła". Część obszarów wyludniła się, a kulturowe dziedzictwo regionów zostało w częściowo zniszczone.
Więcej podobnych artykułów przeczytasz na stronie głównej Gazeta.pl
Ta cerkiew z 1913 roku powstała na planie krzyża — ma centralną kopułę, a przy wejściu wznosi się zdobiony portal, a po bokach zakrystie. W pobliżu jej mieści się oryginalna dzwonnica oraz cmentarz. Cztery główne kolumny zdobią malowidła Ewangelistów. Po wojnie cerkiew nie była użytkowana. W latach 1947-1989 pełniła ona funkcje magazynu. Choć budynek znalazł się na liście obiektów wymagających szybkich prac remontowych, żadne się tam jeszcze nie rozpoczęły.
Inna opuszczona cerkiew znajduje się w Starym Dzikowie. Zbudowana w 1904 roku i oddana pod patronat świętego Dymitra. Powstała na kilku wcześniej znajdujących się tu cerkwiach, z których najstarsza była z pierwszej połowy XVI wieku. Mniej więcej w 1950 roku została zdemolowana, później służyła jako magazyn, a następnie przez wiele lat przestała być użytkowana. Styczniem 2007 roku budynek stał się scenografią do filmu Andrzeja Wajdy "Post mortem. Opowieść katyńska". Od tego czasu jest zamknięta i zabezpieczona.
W Cewkowie znajduje się następna cerkiew pod patronatem świętego Dymitra, która powstała w 1844 roku, a wyremontowana w 1925 roku. Wyposażenie świątynie w głównej mierze pochodziło z wcześniejszej. Blisko niej stała dzwonnica przebudowana w 1927 roku. Po wysiedleniu w 1947 roku ludności ukraińskiej została przejęta przez Skarb Państwa. Obiekt został wpisany na listę zabytków w 1987 roku i został włączony do Szlaku Architektury Drewnianej na Podkarpaciu.